Gevallen
water weg van de zaote, en als we de vaart mosten over steken en dao kwam
een boat mosten we stakeln... wudder ao mao un peterolie lichtje in
de mast.... trouwens die stoomboaten
vaorden ook mao mee un
petrolie lantern... ze aon
der twee....... 1 in de voor mast en 1 in de
achtermast die wah oger stoeng...
je zag eerder de vlamme uit de puupe
dan de navigatie lichten.. Ast
mistig was kon je ze ook ruuken as de wind goed
zat... bie den ooges
van Bernaatje de Pauw zaten we op un keer vlak der voo.... en mao zwaaien en stakeln... moa de lichten bleven mao recht boven mekaore staon... me waoren eel blie-e toen de
toplichten wisselden.. van voren aon
ze un laag licht en van achter un oog licht.. dao
moesje altied op letten... en as de jongsten an boord mosje altied stakeln... aster un boot dichtbie kwam riepen ze "aolt
de stakelpot mao boven".. terpetine aai je dao in
zitten da brande art.. da
gaf un eldere witte vlamme... vroeger op de zeilen mosje ook altied an dek staon, eten en koffie drinken was an
dek... je moest altied weh un
kjee over de wind.. of
tegen wind in laveren.. en vooral ai je dan van
onder de zuiekant de vaart most over steken dah was gevaorlijk.. Normaol
waoren ze mee zn 4 an board.. grote
sterke vinters.. ze mosten de korren ook binn aolen mee d'hand.. 2 man opt zeetje 1 korretje binnen oalen en z'aon der geen lieren opstaon woh... klein liertje aan de mast
voo't grote zeil te ijsen.. dao
zat ook een lierkop op... ai je dan un kee zwarigheid ao.. kon je de reep dao mee binn aolen... bitje hornaot vingn we dan.. en wah visjes voo de leur... in de winter laogen
we stille... mosten we netten breien,
iedereen die an boord was... eel de winter lang, gewoon tuus..
ierdereen kreeg stringen katoen mee van de schipper om te breien... djeen was vlugger dan de ander minder vlug op 1
winter.... int voorjaor
werd de stukken breisel amekaore gezet op de
kaaije.. en ze mosten soms
2 korretjes maoken.. zoo
van un meter of vierre...
soms werkten ze tussendeu as kaaiwerker,
aster werk was... mao normaal was daije elke
winter 1 korretje most breien... je kon un paar jaar mee un korretje doen ...zo om en om... aster weinig wind was gooin ze mao 1 netje overboord...aster genoeg wind was deeij ze da mee 2 netjes... as ut te snel ging ging je vliegen vangn en deejen we ut net te verzwaren mee contra gewichten van
peterolie lanterns... zo un
kilo of vier vuve, van de lusters die boven tafel angen... die werden dao altied voo gebruukt... en bie
ut waoter zeil visten we ook ast bladstille was.. dan roeide ze na udder plekke
bie de leste ebbe.. dan gingen we voo anker wachten op de eeste
vloed... dan pakten we de kluiffok... en ook un
stok aon ze dan an die
fok vanonder gebonn, en verzwaard
mee van die lampe gewichten... der werden
weerskanten touwen opgezet.. dan aai je dikwijls vee
hornaet.. as de wind
wegviel lagje soms un
eele dag te drieven... en
dan mee 1 trekje aaije nog vee hornaet...
dan lieten me de stroom... het getij ut werk doen... dao
kon je ook nog mee brassen.... ai je d'ene kant iets deu aolde kon je dao mee
sturen..... brassen eette
dah, de leste trek was altied rechtdeu
na de vuurtoren van de sluse en bie het nao binnen vaoren mosje weh zurgen da goed oogte most lopen
en da je precies uut kwam bie ut ende vant hooft dao kon dan kon je
een endje opgooien, om het schip te stoppen. Miste je het ende vant hooft mee volle vloed in je kont dan kwam je in ooftplaote terecht, kwam je ook nog te laote voo de markt dan namen de
kopers je hornaot alleen mao mee op risico, en da
betekende altied een lage pries. Laoter
toen ik ging vissen voo mn
deel was het bie un moter
en zeil....toen was ut nog mao 20 pk...nog later kwaomen die zware motorren.. van
50 of 80 pk toen bin de zeilen d'r af gegaon.... maah lank ister nog een
slingerzeil gebruukt tot in de 50tigger jaren.. da was tegen ut slingern... nog
later kwamen er kimkielen aon.... een soort stabilisators zeg mao, da schol eel vee tegen ut slingeren, eigenliek
ging tah mao stapje voo
stapje vooruut...
|
